WYBURZANIE METODĄ WYBUCHOWĄ

Likwidacja zwałowarki składała się z dwóch etapów. Etap I to mechaniczne za pomocą dźwigów i palników oddzielono zwałowarkę od układu przeładowczego. Następnie za pomocą ładunków kumulacyjnych (etap II) obalono na powierzchnię terenu wiszące elementy zwałowarki. Robotami strzałowymi odcięto wysięgnik zwałowy, przeciwwagę, liny i taśmy stalowe utrzymujące ten system w równowadze. Po strzale (zastosowanie ładunków kumulacyjnych do przecinania stali), wymienione elementy znalazły się na poziomie terenu, co całkowicie zlikwidowało zagrożenie związane z energią potencjalną tych elementów. Opracowywana dokumentacja strzałowa objęła schemat założenia i pracy ładunków wybuchowych. W czasie przygotowywania zwałowarki do strzelania, koniecznym było  odcięcie niektórych elementów zwałowarki w taki sposób, by umożliwiało to założenie ładunków lub zmniejszało ilość koniecznych ładunków. Prace spawalnicze tego typu prowadzono w tym samym dniu, w którym odbywało się zakładanie ładunków i strzelanie i pod nadzorem projektanta (i wykonawcy) strzelań. W kolejnych etapach rozbiórki wykonywano sukcesywne rozcięcia za pomocą palników i usuwanie odstrzelonych stalowych elementów zwałowarki, Na roboty strzałowe sporządzono dokumentację, obejmującą warunki techniczne i warunki bezpieczeństwa robót pod kątem:

• • doboru wielkości i kształtu ładunków kumulacyjnych; przygotowania ładunków optymalnych pod względem wielkości użytego materiału wybuchowego (minimalizacja negatywnych skutków strzelania), jak i pewności i skuteczności działania (przecinania elementów stalowych),
  • przeprowadzenia wstępnych strzelań dla określenia skuteczności cięcia opracowanymi ładunkami kumulacyjnymi; przeprowadzono badania poligonowe w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych, należącego do Akademii Górniczo Hutniczej w Krakowie,
  • sposobów mocowania i inicjowania ładunków kumulacyjnych na poszczególnych elementach konstrukcji,
  • zabezpieczenia przed rozrzutem odłamków stalowych; ponieważ detonacja ładunków MW odbywała się na wysokości nad powierzchnią terenu, stąd istnieje potencjalne zagrożenie rozrzutem odłamków stalowych z przecinanych wybuchowo elementów konstrukcji zwałowarki;
  • zmniejszenia zagrożenia wywołanego powietrzną falą uderzeniową,
  • przygotowania konstrukcji zwałowarki do prac strzałowych, przez wycięcie zbędnych elementów stalowych, z uwzględnieniem zachowania stateczności zwałowarki,
  • zapewnienia bezpieczeństwa osób wykonujących prace strzałowe.