WYBURZANIE METODĄ WYBUCHOWĄ

Komin wykonano jako konstrukcję żelbetową wylewaną na mokro z wewnętrzną wymurówką z cegły grubości 12 cm. Pomiędzy płaszczem a wymurówką istniała izolacja termiczna z żużla granulowanego. Obiekt posadowiono na kołowej płycie żelbetowej średnicy 20 m i maksymalnej grubości 2,5 m średnice zewnętrzne wynoszą: dolna 11,82 m i górna 6,34 m. Wysokość komina 140 m p. p. t. Nachylenie ścian stałe wynoszące 2%. Grubość ścian zmienna od 65 cm w części dolnej do 15 cm powyżej 70 m. Dolną część do wysokości 15 m przeznaczono na pomieszczenia użytkowe dzieląc ją stropami na 4 kondygnacje z czego trzy dolne stanowiły pomieszczenia biurowe zaś najwyższa pomieszczenie technologiczne. Ścianki działowe pomieszczeń wykonano z cegły czerwonej grubości 12 cm. W płaszczu komina w części użytkowej przewidziano otwory okienne po 7 na każdej z kondygnacji. W stropie na poziomie +15 m zlokalizowano lej zamykany włazem. Pomiędzy +15 m a +25,85 rozmieszczono wloty czopucha w postaci 7 otworów o średnicy 2,1 m. W otwory te wprowadzono stalowe kolektory odpylające poprowadzone z pieców karbidowych. Wyjście na komin umożliwiała drabina włazowa zabezpieczona pałąkami co 1,25 m. Możliwość poziomego przemieszczania się wokół komina umożliwiały 3 stalowe galerie rozmieszczone na poziomach: +60 m, + 100 m, +135 m. Komin wyposażono w instalację odgromową z dwoma zwodami oraz oświetlenie ostrzegawcze zamontowane na galeriach.